Innowacyjne Technologie

— do budowy obiektów mostowych —

KRAWĘŻNIK AR ®

Wyrób zastrzeżony w UP RP oraz w OHIM – 001654328

Krawężnik samokotwiący

Bitumiczna nawierzchnia wykonywana na drogowym obiekcie mostowym powinna być ograniczona obustronnie krawężnikami kamiennymi rodzaju „A” o wymiarach przekroju 20×20 cm lub 20x18cm, klasy I wg PN-B-11213. Krawężnik jako element wyposażenia obiektu mostowego ustawiany jest ponad hydroizolacją, której zadaniem jest ochrona elementów konstrukcyjnych obiektu przed destrukcyjnym oddziaływaniem wód opadowych. Krawężnik należy ustawiać na zaprawie niskoskurczowej o spoiwie cementowym. Na styku betonu kapy chodnikowej i kamiennego krawężnika dość szybko pojawia się szczelina, gdyż na skutek drgań i ugięć ustroju niosącego wywołanego obciążeniami eksploatacyjnymi następuje zerwanie tego słabego zespolenia. Aby nie dopuścić do powiększania się szerokości tej szczeliny stosuje się obecnie rozwiązanie polegające na zakotwieniu poszczególnych odcinków krawężnika do betonu płyty chodnika za pomocą dwóch stalowych prętów osadzonych wcześniej na specjalny klej w wywierconych w kamieniu odpowiednich otworach. Jest to rozwiązanie dość skuteczne jednak pracochłonne i kosztowne.

Oferowany przez naszą firmę KRAWĘŻNIK AR – krawężnik samokotwiący stanowi rozwiązanie skuteczniejsze w działaniu, prostsze w realizacji i tańsze. W naszym krawężniku na całej długości jego tylnej ściany, w połowie wysokości wykonana jest odpowiednia bruzda o przekroju trapezowym. Wypełniający ją w trakcie wykonywania płyty chodnika beton tworzy rodzaj zaczepu, który stanowi zakotwienie krawężnika.

W podbudowie należy wykonać pod krawężnikami przejścia (kanaliki) dla umożliwienia odpływu wody po hydroizolacji ze strefy za krawężnikowej. Ułożony dodatkowo w kanaliku pasek geowłókniny filtracyjnej lub dren prefabrykowany znacznie ułatwi odpływ wody.

Do uszczelnienia styku krawężnika z nawierzchnią, na poziomie warstwy ścieralnej należy użyć kitu asfaltowo-kauczukowego, stosowanego na zimno, przyklejanego jest do krawężnika po odpowiednim oczyszczeniu i zagruntowaniu jego powierzchni. Kit produkowany w postaci profilowanych taśm o odpowiedniej szerokości i grubości 5÷10 mm wykazuje bardzo dobrą przyczepność do uszczelnianych elementów (betonowych, kamiennych i bitumicznych) zwłaszcza po podgrzaniu go przez zagęszczaną gorącą masę bitumiczną.

Wykonanie uszczelnienia styku poprzecznego między kolejnymi elementami krawężnika wymaga ustawienia ich z zachowaniem odpowiedniego odstępu w przedziale 4÷6 mm, umożliwiającego łatwe wprowadzenie do powstałej szczeliny materiału elastycznego. Można tu zastosować jednoskładnikowy kit poliuretanowy, przechodzący w procesie sieciowania do postaci elastycznej gumy lub inny materiał o podobnych właściwościach. Powinien być on odporny na działanie wody, rozcieńczonych soli, kwasów i zasad, a także paliw i smarów. Kit taki powinien zachować elastyczność w szerokim zakresie temperatur (w tym ujemnych do –300C) i wykazywać się odpornością na starzenie w trudnych warunkach eksploatacji. Powinien, przy zastosowaniu odpowiednich środków gruntujących, cechować się bardzo dobrą przyczepność do betonu i kamienia. Wystarczające jest wprowadzenie takiego materiału na głębokość 10÷15 mm. Wypełnianie całej przestrzeni między elementami krawężnika jest niczym nieuzasadnione i nieekonomiczne. Aby jednak mieć pewność, że materiał uszczelniający został wprowadzony na tę wymaganą głębokość, należy uprzednio na całym obwodzie szczeliny (oczywiście nie licząc podstawy) umieścić na odpowiedniej głębokości ogranicznik w postaci np. sznura konopnego albo uszczelki z elastycznej pianki poliuretanowej lub z miękkiej gumy. W szczelinie od strony chodnika taki ogranicznik spełni już rolę uszczelnienia, gdyż w tym miejscu ma on jedynie nie dopuścić do wpłynięcia betonu w trakcie wykonywania kapy chodnikowej.

Wspomniany wyżej minimalny odstęp między elementami krawężnika jest niezbędny dla prawidłowego wykonania uszczelnienia. Należy bowiem pamiętać, że przed wprowadzeniem materiału uszczelniającego konieczne jest oczyszczenie i odtłuszczenie, czy wręcz zagruntowanie powierzchni bocznych szczeliny dla uzyskania odpowiedniej przyczepności. Wymaga tego technologia stosowania większości mas uszczelniających. Brak takiego odstępu spowoduje, że zamiast właściwego uszczelnienia styku uzyskamy tylko płytką fugę, narażoną na szybkie wypadanie, co niestety często można zaobserwować na kontrolowanych obiektach. Gwarancję na prawidłowe wykonanie styku daje zastosowanie do tych robót naszejUSZCZELKI R , odpowiednio wyprofilowanej i przymocowanej specjalnym klejem do kartonowego szablonu o kształcie odpowiadającym przekrojowi typowego krawężnika 20x20cm lub 20x18cm. Użyta w tym wyrobie wysokiej jakości uszczelka o przekroju 10×4 lub 10×6 mm wykonana jest z gumy komórkowej EPDM w wersji samoprzylepnej. Jej warstwa lepiąca jest wzmocniona siatką z włókien szklanych i ochraniana paskiem papierowym pokrytym silikonem.

W celu naklejenia USZCZELKI R należy usunąć z niej pasek ochronny, a następnie przystawić kartonik do uprzednio oczyszczonego oraz zagruntowanego czoła krawężnika i dokładnie docisnąć. Specjalny klej użyty do mocowanie uszczelki na kartoniku pozwala na jego łatwe usunięcie. Naniesiona w ten sposób na krawężnik uszczelka zapewnia wymagany odstęp i spełnia rolę ogranicznika. W pozostałą wolną część przestrzeni szczeliny należy zaaplikować masę uszczelniającą. Dzięki użyciu tego wyrobu niezbędne czynności stają się proste i gwarantują uzyskanie właściwego efektu.

Użyta do produkcji USZCZELKI R uszczelka samoprzylepna doskonale może być wykorzystana do wykonania uszczelnienia podłużnego styku krawężnika z betonem kapy chodnikowej.

W tym celu należy przykleić uszczelkę wzdłuż górnej krawędzi tylnej powierzchni krawężnika, a po związaniu betonu kapy uszczelkę usunąć. Siatka z włókna szklanego wzmacniająca warstwę lepiącą oraz gładka powierzchnia gumy komórkowej, z której wykonana jest uszczelka pozwalają na jej łatwe wyrywanie w całości. Wytworzoną w ten sposób szczelinę należy wypełnić elastyczną masą uszczelniającą podobnie jak szczelinę między krawężnikami. W trakcie wykonywania na powierzchni kapy chodnikowej cienkowarstwowej izolacjo-nawierzchni np. z żywic epoksydowych, warstwę tę nad uszczelnieniem styku należy zazbroić paskiem siatki z włókien szklanych szerokości 50 mm i wprowadzić 60÷70 mm na górną powierzchnię krawężnika samokotwiącego – KRAWĘŻNIKA AR

Zastosowanie przedstawionego wyżej rozwiązania technologicznego ułatwi w znaczny sposób prawidłowe wykonanie tego elementu robót, uprości czynności i nie spowoduje wbrew pozorom zwiększenia nakładów finansowych.